Przygotowanie "wikliny" z gazet wydawało mi się banalne. Niestety wydawało mi się. Bardzo trudno było mi zrobić ruloniki równej grubości, na początku były bardzo zgrabne, a później coraz większe. Z każdym następnym było coraz lepiej, ale muszę jeszcze dużo ich pozwijać, żebym była naprawdę zadowolona.
Wyplatało się bardzo fajnie i szybko osiągnęłam zamierzony efekt. Na koniec malowanie lakierobejcą i mój pierwszy wiklinowy koszyczek gotowy.
Tak wyglądał przed malowaniem :)
Wyplatałam trochę innym sposobem niż Justyna, za pomocą dwóch rureczek tworząc jakby ósemki.
Jak na pierwszy raz to chyba może być ;)
kochana super, ja też nie jestem ekspertem,więc dla mnie rewelacja, cieszę się że zaraziłam tym także i Ciebie;) dobrze że nie tylko dla mnie najgorsze jest skręcanie rurek...wyplatanie to później już tylko przyjemność;) ściskam;)
OdpowiedzUsuńPowiem szczerze cudo... cos z niczego...:) pieknie...
OdpowiedzUsuńE no rewelacja. Mój pierwszy i jak na razie ostatni wiklinowo-papierowy koszyczek wylądował w piecu :))
OdpowiedzUsuńświetne i do tego recyklingowe:D ekologia górą!
OdpowiedzUsuńŚwietnie wyszedł:)
OdpowiedzUsuńPokazujesz kolejny swój wspaniały talent Aniu.
OdpowiedzUsuńPiękny koszyczek. Ja kiedyś próbowałam zabawy z papierową wikliną i rurki skończyły w koszu ale ze śmieciami ;)
Pozdrowionka
Swego czasu też popełniłam taki koszyczek. Fajna sprawa:)
OdpowiedzUsuńPierwsze koty za płoty i wyszło super!
OdpowiedzUsuńuroczy i taki w sam raz na drobiazgi :)
OdpowiedzUsuńNo, kochana, jeżeli to pierwszy raz to strach się bać co będziesz tworzyła jak wejdziesz w wprawę. Czekam na jeszcze, hihi.
OdpowiedzUsuńKochana, po małej prośbie, czy możesz przesłać mi wzór Matki Boskiej, o którą prosiła Esprite?
Będę wdzięczna.
Buziole
Już wysłałam :))
UsuńZdolna jesteś i szybko się uczysz.Podziwiam.Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńNie ogarniam techniki wyplatania wikliną papierową! Tobie wyszedł świetnie... taki równiutki:)
OdpowiedzUsuńzdolniacha:) brawo!
OdpowiedzUsuń